Thailand, is het meest veilige, relaxte, geciviliceerde land in het tropische verre oosten.
Op deze pagina ga ik ook even door naar Maleisiƫ en Singapore.
Wat is er veel veranderd in de Kho San Road. Wat is het druk geworden in Bangkok. Het is bijna niet meer te volgen. Zo druk, zo weinig te halen. Zo weinig cultuur. We gaan nog even naar Ayuthani en naar Surin. Maar dan heb je het wel gehad.
De stadsbus in Bangkok is een handig vervoermiddel. Maar ook deze staat in de file. Lopen is vaak te ver. Het meest handige vervoer in de stad is de taxi-meter en de metro.
Het meest voor de hand liggende plaatje van Thailand. Dit is Ko Mak, een eiland bij de Cambodiaanse grens. Twee andere bekende eilanden zijn Ko Kut en Ko Chang. Een palmboom hangt boven zee.
De zee is zacht, het strand ook en het eten is geweldig. De lokale bevolking is vriendelijk en hulpvaardig.
De zee is kristalhelder. Deze foto is op Ko Kut gemaakt.
Op de foto hierboven zitten we te wachten tot de zon echt weg is, dan gaan we eten. Sinds, de jaren 80 was ik in Thailand, en met zoveel passie als hier heb ik nooit meer een land ontmoet. We waren onbezorgde reizigers in de start van het ontdekken van het verre oosten. Hierdoor konden we veel inzichten verwerven voor onze toekomst. Ja, dat wisten we in 1985 natuurlijk nog niet.
Op de foto hierboven ons huisje en het pad naar het dorp. Tijd voor een weekje rust. Dat vonden we op ons eilandje van jaren geleden Koh Mak, maar ook op Ko Chang komen we graag. Dit eilandje ligt aan de kant van Cambodia, in de Thaise golf. We hebben een heerlijke tijd gehad op dit kleine oorspronkelijk kokosbomen-plantage-eiland. Slapen, opstaan, baden, ontbijten, baden, lunchen, baden, lezen, baden, dineren, lezen en slapen.
De nationale trots de Thaise vlag.
We gaan door naar Indo Chine naar Viet Nam.