Excursiebusreizen met Peter
Op de achtergrondfoto zie je Loes en Brit bij mij instappen.
Peter & Paul Travel88.
De rijbewijzen C en D en de chauffeursdiploma's voor beroepspersonenvervoer en beroepgoederenvervoer en reisleidersdiploma haalde ik omdat ik ze nodig had voor onze Afrika reis.
Een groots Afrika projekt. Vanuit Amsterdam over land naar Nairobi rijden met een tot acht persoonscamper omgebouwde vrachtwagen. Door de Sahel, de Sahara en donker Afrika. Met acht meebetalende mensen. We kochten een Scania LB81 voor tienduizend gulden. Scania Trucks op de Basisweg was ook erg behulpzaam voor ons idealistische doel. Nogmaals dank hiervoor.
Peter and Paul Travel88.
Onze Scania LB81 met afzetmogelijkheid. Losse truck, en losse laadbak op pootjes. Sparedifferentieel zat er standaard op. Super geschikt voor ons doel. De frames voor de banken zijn reeds gelast. Paul Beumer als Sahara en Carnet de passagedeskundige en ik als donkerafrika deskundige en technicien gaan deze grote reis maken. Helaas liepen de verantwoordelijkheden niet synchroon. Paul kreeg een nieuwe vriendin en al snel een kindje. Ook ik kreeg een nieuwe vriendin en zij wilde graag mee naar Afrika maar zonder Paul ging dat niet door.
China
Marjolein en ik gingen uiteindelijk in de geplande periode van acht maanden naar Azië. Onze reis was een groot avontuur. De Gobi dessert en het zuidwesten van China waren de hoogtepunten. Aan China besteed ik een hele pagina. Paul bleef in Amsterdam achter en verkocht onze omgebouwde truck voor een dubbeltje.
Touringcarchauffeur Reisleider.
De combinatie touringcarchauffeur en reisleider was op mijn lijf geschreven. Ik voelde mij als een vis in het water.
Oostenrijk Touringcars
Hans van Nood in Amsterdam Noord vond het niet verantwoord om mij met een bus vol vakantiegangers de weg op te sturen naar Spanje. Ik had nog geen honderd kilometer busrijervaring. Bij Oostenrijktouringcars in Diemen kon ik wel aan de slag. Rondje Fokker, van Amsterdam Bijlmermeer naar Oud Schiphol en WSWers ophalen en wegbrengen.
Parijs
Binnen een half jaar zat ik, gelukkig, in Parijs om geld te verdienen.
Sex Busreizen, op place de la Concorde
Sex Busreizen op place de la Concorde. De jongens hadden de B in een S veranderd. Zo reed ik door Parijs. Ik was met een groep jongeren op stap. Tijdens de drie daagse Parijs werd mijn geduld behoorlijk op de proef gesteld.
De Sex plakker
De Bex sex plakker heeft alle afplaktape er weer netjes afgestript.
Bex Sex
Bij BOVO tours in Roelofarendsveen kreeg ik mijn eigen bus en diverse interessante bestemmingen. Van Rome, Boedapest, tot Stockholm en Helsinki in het noorden. Dit was een baan op maat.
Reisbegeleider in China
Bij VNC, de vereniging Nederland China op de Missisippidreef in Utrecht mocht ik twee reizen naar het verre oosten begeleiden. China en Viet Nam. Omdat ik op eigen houtje beiden landen al goed kende. Toen ik later gevraagd werd om de Trans Siberië Express te begeleiden kregen twee werkgevers een beetje ruzie. Ik koos voor de bus.
Wishful thinking
Busje spelen.
De putten waren de haltes.
De lantaarnpalen en putten waren de bushaltes. Mijn eerste bus was een autoped en Freddy was mijn eerste klant.
Mijn eerste grote busreis.
De indrukwekkendste en mooiste reizen waren die in Scandinavië. Deze veertiendaagse reis ging van Malmö naar Helsinki. Met een nieuwe groep die ik in Helsinki oppikte weer terug naar Malmö. Weer veertien dagen. Heerlijke reis.
Bergrit in Noorwegen.
We moesten leeg naar Malmö in Zweden. Op het airport moesten we een groep van bijna tweehonderd gasten uit Israel oppikken. We reden los. Dat betekent dat de meeste stops niet gezamelijk waren. Dit komt omdat de meeste hotels geen plaats bieden aan zo een grote groep. Soms zoals in Stockholm in het Sheraton hotel, en in het Globe hotel in Oslo kwamen we weer bij elkaar. Dat was wel leuk om je collegae even te ontmoeten maar verder was het voor mij niet zo nodig.
De Trolstigen.
De moeilijkste weg was de Trolstigen. Een lange smalle route met oneindig veel haarspeldbochten omhoog de bergen in. Je moet de bochten eerst vrij maken door volop te claxoneren. Dan draai je er heel langzaam erg ruim in zodat je achterwiel net niet in de geul komt.
We reden op vier bussen, dus met vier chauffeurs.
Een van onze collega's maakte een stuurfout en moest er uit getakeld worden. Gelukkig reed ik voor hem en wachtte boven. Daar ontmoette ik mijn collegae weer. En we waren in Trollenland.
De kleine ferries brachten ons naar de overkant van de fjorden.
Een van de indrukwekkendste fjorden was de Geiranger fjord. Aan alle kanten kwamen watervallen omlaag de zee in stromen. In het midden van het fjord lag een groot Russisch passagiersschip. Een vreemd gezicht. Het lijkt net alsof je in de Alpen een rivier ziet. Maar het is de zee.
De Gletsjer bij Dalsnibba.
De gletsjers waren eenvoudig bereikbaar. Op een half uurtje lopen van de parkeerplaats zat je tussen het druppelend smeltwater. Het klonk indrukwekkend.
Een oude ansichtkaart met Smalle wegen, Weinig ruimte.
Een oude ansichtkaart laat de smalle wegen, en weinig ruimte voor een 12 meter lange bus zien.
Een oude ansichtkaart Met Bovotours de Trolstigen.
Op een oude ansichtkaart zie je de beroemde Trolstigen.
Met mijn bussie van Bovotours de Trolstigen rijden was echt genieten. Soms kwam het voor dat een aantal personenauto's achteruit moest rijden om de weg vrij te maken. Een bus heeft voorrang in de bergen. Ook kwam het voor, in de vele tunnels, dat een personenwagen met caravan terug moest. Dat was niet altijd eenvoudig voor zo'n combinatie.
Mijn bussie.
Luxemburg is een prachtig landje. Toen ik net begon bij Bex Reizen deed ik veel drie daagsen Clervaux in Luxemburg.
Parkeren bij de watervallen van Coo. Reis naar Luxemburg.
Later reed ik veel op Pass Turm Mittersill en Lermoos. Rokytnice en Praag en de Bohemen deed ik ook graag en reed er veel op. Midden in het seizoen belde mijn baas mij of ik vrijdag even een extra ritje drie daagse excursie Luxemburg wilde rijden. Ik zei ja, waarom niet.
Loes.
Loes stapte mijn bussie in. Ze ging naar Luxemburg. Pas in de jungle van Sumatra leerden we elkaar echt kennen. Ze ging veel mee op mijn reizen.
Bovotours Britha.
Britje was al gauw mijn vriendin.
Vele uiteenlopende reizen volgden.
Omdat ik zowel reisleider als chauffeur was deed ik graag de meerdaagse reizen voor Bex. Je reed de eerste dag naar je hotel. Dit was gelijk de kennismaking met je groep. De eerste dag was altijd de belangrijkste. Kijken wie er in je bussie zit. Veel vertellen over de rivierenloop in Europa en over het klimaat. Daarnaast waren politiek en geschiedenis leuke zaken om even aan te tippen. Economie en toerisme waren ook geliefde onderwerpen.
Parijs, Praag, Boedapest, Rome, Pisa, Wenen, Florence, Milaan, Barcelona, Frankfurt, Londen, Landsend, Brixen im Thale, Klaffer, Grossglockner, Balatonmeer, ach te veel om even op te noemen. Trouwens, bij elk plekje dat ik noem gaat er een videootje in mijn hoofd spelen.
Parijs
Toch heeft Parijs altijd een apart plekje in mijn hart. De rue d'Amsterdam schiet me meteen te binnen. Daar leerde ik dat de stadsbussen van parijs twintig centimeter smaller waren dan mijn bussie. Als je deze straat van boven naar beneden rijdt, het was eenrichtingverkeer kon je er gewoonlijk lekker doorheen rijden. Vaak reed ik leeg om te kijken of ik nieuwe leuke routes kon vinden. Overdag bekeken en 's avonds met mijn passagiers erdoorheen. Voor mij reed een stadsbus. Hij kon er makkelijk door. Ik niet. Wat was het nou? Overdag mocht je er niet parkeren. Dus deze avond stond de linkerkant van de straat vol met geparkeerde auto's. Toen had ik een probleem. Hoe verder ik de straat inreed hoe smaller het werd. Op een gegeven moment kon ik niet verder. Een auto stond te scheef en op de weg. Met een paar sterke kerels zetten wij de auto met twee banden op de stoep. Een, twee hoep. Op de stoep. Zo zetten de mannen er totaal vijf auto's weg. Ik bleef achter het stuur en kon steeds een stukje oprijden.
Antwerpen
Eigenlijk was ik met mijn bussie een parkeerplaats aan het zoeken en kwam dicht bij de kathedraal. De straten werden steeds drukker en op een gegeven moment kwam ik op een pleintje waar ik niet verder kon. Er stonden taxi's en gewone auto's op de weg die wachtten op wat ik ging doen. Terug, zei een taxichauffeur tergen mij. Ja, dat snapte ik ook wel. Maar zoals in een drukke straat gebruikelijk is probeert iedereen om er langs te komen zodat het steeds voller werd. Ik vroeg de taxichauffeur mij te helpen. Dan kon ik stukje bij beetje rijden en dan kon hij het verkeer tegenhouden. Na een kwartiertje was ik weer vrij. Daar kom ik dus nooit weer.
Luxemburg
Dagtourtje. Vast aan de grond in een haarspeldbocht.
Lermoos
Verbrande kabels in de vloer. Busje besteld, mensen met andere bus naar het hotel. Loes en ik verbleven de hele middag bij ons busje midden op een hoge Alpenstrasse. De reparatiedienst zorgde ter plekke voor een nieuwe kabelset. Met applaus werden we later in ons hotel verwelkomd.
Klaffer
Door een plotselinge gladde weg ben ik de berm ingegleden en moest eruit getakeld worden.
Parijs
Een vrachtwagen die voor mij reed op de snelweg ging over de vluchtstrook heen en over het slootje op het aardappelveld op zijn kant glijden en bleef daar aangkomen lekker liggen.
Pisa
Op de autostrada in Italie richting Frankrijk heb je vele tunnels. De tunnels zijn smal maar als bus mag je wel inhalen. Toe ik zo'n tunneltje uitkwam werd ik verblind en heb toen een uitstekende verkeerscamera van een paal in de middenberm gereden. De knal hoorde ik, en zag iets in mijn ooghoek. Maar ik was al weer veel verder en mijn bussie mankeerde niets.
Muiderberg
Linker buitenspiegel aan barrels gereden tegen een andere busspiegel beiden reden we ongeveer 60 km per uur. Ja en je ziet ook meteen niets meer.
Luxemburg stad
Mijn vijftigpersoons Setra had ABS. De rode brug, La Duchesse, naar het Europees centrum eindigt in een wirwar van op- en afritten. Er kwam een gloednieuwe rode Masserati Sport van rechts en wilde even voor mij de voorrangsweg op. Helaas hoe ik ook mijn rem intrapte, ik verbrijzelde zijn achterkant volledig. Een jonge knul kwam er huilend uit en vertelde dat dit de auto van zijn vader was. Ik zei, goed gedaan jochie.
Koblenz
Het was druk op de autobahn. Vier banen. Ik reed op mijn weghelft op de linkerbaan om in te halen. Het tegemoed komend verkeer stokte. Omdat je hoog zit heb je mooi overzicht. Zo zag ik aan de andere kant van de middenbermvangrail, de auto's achter elkaar piepend remmen en knallen, remmen en botsen remmen, remmen en botsen. Het werd een kettingbotsing. Het bleef maar doorgaan. Mooi frontje, kapot frontje, who's next? Als ik dit eens life had kunnen filmen had ik zo een miljoen volgers gehad.
Voorlopig ff genoeg verhaaltjes. Er zijn er nog veel meer.
We gaan met mijn kampeerwagen op reis.
